Verkeersboete en de werkkostenregeling
Wanneer een werknemer tijdens zijn werkzaamheden een verkeersovertreding begaat en de werkgever de boete betaalt zonder deze op de werknemer te verhalen, heeft dit fiscale consequenties. In dit bericht worden de twee mogelijke scenario’s en de bijbehorende fiscale gevolgen besproken.
Er zijn 2 situaties te onderscheiden: 1. De boete is aan de werknemer opgelegd. Dit is het geval als het kenteken van de auto is geregistreerd op naam van de werknemer. De werkgever kan ervoor kiezen om de boete te vergoeden. 2. Het kenteken van de auto is geregistreerd op naam van de werkgever waardoor de boete aan de werkgever is opgelegd. De werkgever kan er dan voor kiezen de boete niet op de werknemer te verhalen.
Situatie 1: Verkeersboete opgelegd aan de werknemer
a. Is er sprake van loon?
Ja, als de werkgever een boete vergoedt die aan de werknemer is opgelegd (bijvoorbeeld wanneer het kenteken van de auto op naam van de werknemer staat), wordt dit altijd beschouwd als loon.
b. Keuze tussen werknemersloon en eindheffingsloon?
De vergoeding van een boete aan de werknemer wordt verplicht aangemerkt als werknemersloon (volgens artikel 31, lid 4, onderdeel c van de Wet op de Loonbelasting 1964). De werkgever heeft hierbij geen mogelijkheid om de vergoeding aan te wijzen als eindheffingsloon binnen de werkkostenregeling.
Situatie 2: Verkeersboete opgelegd aan de werkgever
a. Is er sprake van loon?
Of er sprake is van loon, hangt af van de mogelijkheid van de werkgever om de boete op de werknemer te verhalen. Als de werkgever de boete mag verhalen, maar dit niet doet, wordt dit gezien als een voordeel voor de werknemer en daardoor als loon beschouwd. Bijvoorbeeld, als de werknemer met zijn eigen auto had gereden, zou hij de boete zelf hebben moeten betalen. Echter, als de overtreding plaatsvond door een opdracht van de werkgever (zoals het sneller rijden om tijd in te halen), en de boete daarom niet verhaalbaar is, dan is er geen sprake van loon.
b. Keuze tussen werknemersloon en eindheffingsloon?
Als de boete niet wordt verhaald en dit wordt aangemerkt als loon, kan de werkgever ervoor kiezen om dit als werknemersloon te belasten of als eindheffingsloon aan te wijzen onder de werkkostenregeling. In dit geval is het geen verplicht werknemersloon (zoals bepaald in artikel 31, lid 4, onderdeel c van de Wet LB 1964). Kiest de werkgever voor eindheffingsloon, dan wordt dit ten laste van de vrije ruimte gebracht. Bij overschrijding van deze ruimte is de werkgever 80% eindheffing verschuldigd. De gebruikelijkheidstoets wordt hierbij geacht te zijn voldaan, aangezien het niet ongebruikelijk is dat een werkgever de belasting over een verhaalbare boete voor zijn rekening neemt.
Bron: Belastingdienst
