Onbelaste reiskostenvergoeding blijkt doeltreffend
De onbelaste reiskostenvergoeding is onder de loep genomen in opdracht van het ministerie van Financiën. De doelen zijn niet SMART vastgelegd, de onderzoekers konden wel twee hoofddoelen formuleren:
- het verhinderen dat de vergoeding die werknemers ontvangen voor zakelijk gemaakte kosten ten onrechte belast worden als loon;
- het (fiscaal) ondersteunen van een goed functionerende arbeidsmarkt.
Het blijkt dat de huidig regeling voor de onbelaste reiskostenvergoeding de arbeidsmarkt goed ondersteunt. Ook blijkt de onbelaste reiskostenvergoeding in de meeste gevallen voldoende om de variabele reiskosten voor kleine en middenklasse auto’s onbelast te vergoeden. Dit is niet het geval voor grotere (en duurdere) auto’s. Dit komt onder meer doordat ervoor gekozen is de regeling vorm te geven als een forfaitair systeem, waarbij voor elke auto eenzelfde maximale onbelaste vergoeding geldt.
Er kan geconcludeerd worden dat er op korte termijn geen reden is voor een vernieuwd indexatie van de onbelaste reiskostenvergoeding. Wel geven de onderzoekers mee de ontwikkelingen in de variabele autokosten periodiek te evalueren.
Wel moet er gezegd worden dat als er gekeken wordt naar het milieu, de onbelaste reiskostenvergoeding niet gunstig is. De vergoeding levert een bijdrage aan congestie en de uitstoot van broeikasgas en luchtvervuilende emissies. Als de regeling wordt aangepast, kan dit herverdelingseffecten hebben. Werknemers die lagere inkomen hebben en die wonen in landelijke gebieden worden dan harder dan gemiddeld getroffen.
Bron: Rendement, Salarisnet